गल्तिहरु

मैले गरेका गल्तिहरु सारा माफ गरिदेउ 

गर्नुपर्ने तर मैले नगरेका ती बातहरु साफ भनिदेउ 

बित्रिश्नाका ती यादहरु मेताउन सकूँ 

तिम्रा मनका भावहरु भेटाउन   सकूँ 

असल म एउटा प्रेमी बनी 

मुटुमा बलेका ती आगोहरु सेलाउन सकूँ 

.....................

डढेर खरानी बनूँला
म आगोमा स्वार्थको
राम राम म कल्पनामा
म रावण यथार्थको

मानव म हाड छालाको
दैव संज्ञा नदेउ
तुच्छ मेरो ज्ञान छ
अनन्त संख्या नदेउ

विराट रुपमा देखूँला
देखूँला भयंकर कतै
कि दानव कि मानव
देखूँला नज़र जसै 

.......

 ढुंगा ढुंगा जुधेर फुट्छन् ढुंगाहरु 

पत्थरका ति  मनहरुमा कुँदेर मुर्ति प्रकट

स्नेहका छिनोहरुले कोरेका भावहरु

द्वन्द प्रतिद्वन्द पारेर ध्वस्त फगत 

अहो ! प्राण परेवाहरु , शान्ति ! शान्ति ! शान्ति !

"मासुहरुको मेला"

यो मेला कस्तो मेला

मासुहरुको !
जिउँदा मासुहरू बिक्रीमा
सजिएर बेचिंदै
झिलिमिली देखिन्छन् ति
नांगा प्याकेटहरुमा
आनन्द खोज्नेहरुको भिड
आनन्द बिक्ने बजार यो
यो मेला कस्तो मेला
मासुहरुको !
कोहि किन्नलाई आतुर
कोहि बेच्नलाई मजबुर
थरि थरिका मासुहरुको पसल
खाने गिजापनी नभएकाहरु
अनि खाने दाह्रा भएकाहरु
भोका सबै यहाँ
सुँघ्दै ओकल्दै छन् कोहि
देखिदैनन् शाकाहारी
यो मासुहरुको मेलामा
न काट्नुपर्ने
न त पकाउन नै
काँचै चपाईन्छन् निलिन्छन्
खाने रमाउँछन्
खुलाउने कमाउँछन्
रगत सुकेर पनि रशिला
मुखौता हँसिला ति
हा ! हा ! हा !
छिया परेका अचानाहरुमा
घसेर तेल चिल्ला
हड्डीहरु नचपाईनै गल्छन्
निभेकाहरु पनि बल्छन्
यो मासुहरुको मेलामा
सस्ता महंगा मासुहरू
बिक्ने रमाउंदै
झुम्दै गरेका मासुहरू
गाइजात्रे मेलामा
रमाउंदै गोरुहरु
काला बादल घसेर
घनघोर बर्सिन तयार
मिर्मिरेको लालिमा त्यसमाथि
अन्धकारमा डुब्न तयार
यो मेला कस्तो मेला
मासुहरुको !

भनिन्छ प्रेममा सबै ऋतु बसन्त हुन्छन् तर म किन ओइलाउँदैछु  

...........

फूललाई पानिको जसै
आँखालाई नानीको जसै
मलाई पनि त्यसै
तिम्रो बानि बसेको छ

न हाँस्न सक्छु न त रुन नै
छटपटी यो कस्तो
जल्दछ छाती पोल्दछ
हर पल मन डढेको छ 

"खबर"

मलाइ खबर बनाइदेउ
पढ्लान् सबैले ,
बुझ्लान् कसैले, कसैले आफ्नै अर्थ लगाउलान्
खबर न हो, खबरको के खबर

मुछ्लान्  जुठोमा, कसैले रद्दिमा जोख्लान
स्वादिलो कसैलाई तितो कसैलाई
आफ्नै स्वादले चपाउलान्
खबर न हो, खबरको के खबर